هرشخصی در شغلی که دارد روزی ارتقا شغلی خواهد گرفت و یا با یک پیشنهاد خوب، خود را در مقام ریاست خواهد دید. روزهای آغازین کار فرما بودن نقش مهمی در تشکیل ذهنیت سایرین خواهد داشت و یک کارفرمای تازه وارد باید تا حد امکان از اشتباه اجتناب کند. اما این اشتباه ها چه چیز هایی هستند؟ و یا یک رییس ایده آل چه ویژگی هایی دارد؟
در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.
1- تفاوت گذاشتن بین کارمندان
هر کارفرمایی در محیط کار افرادی را دارد که ارتباط نزدیکتری با او دارند یا حتی دوست او هستند. یک کارفرمای خوب می داند که باید بین دوستی ها و روابط کاری تفاوت قائل شود. هرچند گاهی جدا کردن رفاقت از یک رابطه کاری بسیار دشوار و تقریباً غیرممکن است.
اما چنان چه دوستی خطایی انجام داد باید همانقدر سختگیرانه با او برخورد شود که با سایرین برخورد می شود. اگر دوستی شایسته ترفیع رتبه و تشویق بود این کار باید با ارائه سند و مدرک انجام شود همانگونه که برای سایر کارمندان چنین است.
2- قول های بی پایه و اساس ندهیم.
قول هایی ندهیم که نتوانیم آنها را عملی نماییم. گاهی اوقات نیروهایی وجود دارند که مانع ما در انجام کار ما می شوند. قبل از قول دادن کاملا شرایط را بسنجیم و ابتدا ببینیم که کارمندان به دنبال حل چه مشکلاتی هستند، بعد وارد سیستم هایی شویم که می توانند کاری کنند که این اتفاق رخ دهد. پس قول هایی بدهیم که احتمال انجام آنها زیاد است.
3- مسئولیت های کمی را بپذیریم اما با کیفیت انجام دهیم.
این که مسئولیت های زیادی را بپذیریم، آنهم خیلی زود، می تواند برای موقعیتی که تازه وارد آن شده ایم، خطرناک باشد. بهتر است مسئولیت های کمی را بپذیریم اما با کیفیت انجام دهیم تا این که به هر چیزی “چشم” بگوییم و نتوانیم در حد عالی انجام شان دهیم.
نیازی نیست مدیر شخصا در تمامی کارها دخالت کند. وظایف موجود را بررسی کنیم و کارهایی که نیاز به مداخله ما ندارند را به افراد دیگر واگذار نماییم. در این صورت استرس کمتری خواهیم داشت و کارمندان بیشتر به ما اعتماد می کنند.
برای خواندن متن کامل به وب سایت مدیر سرمایه مراجعه کنید